Ostra białaczka limfoblastyczna
Ostra białaczka limfoblastyczna (ang. acute lymphoblastic leukemia – ALL), to dominujący typ białaczki u dzieci i jednocześnie najczęściej diagnozowana choroba nowotworowa wieku dziecięcego (około 25% wszystkich nowotworów u dzieci). U dorosłych ALL jest chorobą rzadką (0,7–1,8 przypadków/100 tys./rok).
Fizjologicznie prawidłowe limfocyty (rodzaj białych krwinek) produkowane są w szpiku kostnym w sposób podlegający ścisłej kontroli. U chorego na ostrą białaczkę limfoblastyczną dochodzi do wytwarzania dużej liczby nieprawidłowych, niedojrzałych limfocytów, tzw. limfoblastów. Rozrost komórek nowotworowych upośledza funkcję szpiku, gdzie produkowane są takie komórki, jak erytrocyty, neutrofile (inny rodzaj białych krwinek), czy płytki krwi, prowadząc do niedokrwistości, zaburzeń odporności oraz małopłytkowości.
Rozpoznanie ostrej białaczki limfoblastycznej jest możliwe, gdy we krwi lub szpiku występuje ≥ 20% limfoblastów. Jednak, aby rozpoznanie było pełne, powinno się przeprowadzić szereg badań określających cechy charakteryzujące komórki białaczkowe. Niektóre z nich mają wpływ na dalsze decyzje terapeutyczne. Należą do nich m.in. status chromosomu Filadelfia (Ph), a także obecność na powierzchni komórek białaczkowych specyficznych białek: CD20, CD22 i CD19 (które składają się na tzw. immunofenotyp).