Czerniak jest to nowotwór skóry, ale może rozwinąć się także w błonach śluzowych czy pod paznokciami.
Czerniak występujący w oku ma zupełnie odmienną biologię niż inne czerniaki. Nowotwór rozwija się w komórkach produkujących barwnik, tzw. melanocytach. Podstawową metodą leczenia czerniaka jest chirurgia i to ona daje największe szanse na wyleczenie. Nowotwór we wczesnym stadium może być usunięty poprzez wycięcie zmiany z odpowiednio szerokim marginesem zdrowych tkanek. Często jednak, czerniak rozpoznawany jest w stadium nieoperacyjnym, gdy choroba rozprzestrzeniła się na cały organizm. Opcją terapeutyczną w przypadku zaawansowanego stadium czerniaka jest leczenie ogólnoustrojowe. Wybór terapii uzależniony jest od potwierdzenia obecności specyficznych mutacji.

Dowiedz się, na jakim etapie jest Twoja choroba. Jeśli czerniak jest w stadium zaawansowanym – dopytaj się Twojego lekarza o wszystkie możliwości terapeutyczne, także o leczenie celowane.
Obecnie znamy trzy podstawowe mutacje w genach BRAF, C-KIT**, NRAS, z których dwie pierwsze stanowią cele terapeutyczne u chorych na czerniaka w stadium zaawansowanym. Mutacja BRAF występuje w czerniaku skóry, a C-KIT w czerniaku podpaznokciowym lub błon śluzowych.

Upewnij się,
że przeprowadzono u Ciebie badania genetyczne – będzie to miało wpływ na wybór najbardziej odpowiedniej terapii.
Ponad 50% chorych na czerniaka posiada mutację w genie BRAF. W 15-20% przypadków czerniaka znajdowane są zmiany w genie NRAS, zaś w genie C-KIT u ok. 15% wystąpień.
Możliwe cele leczenia
BRAF
U KTÓRYCH PACJENTÓW POWINNA BYĆ BADANA MUTACJA GENU BRAF I JAKIE MA ONA ZNACZENIE?
Badanie w kierunku mutacji BRAF powinno być przeprowadzone wśród chorych na czerniaka skóry, u których nastąpiło uogólnienie choroby.
Mutacja genu BRAF
Czerniaki z mutacją BRAF źle rokują. Choroba ma agresywny przebieg powiązany z krótszym czasem przeżycia.
Zalecane jest badanie genu BRAF metodą NGS.
W przypadku potwierdzenia takiej mutacji można zastosować połączenia leków z grupy inhibitorów BRAF z inhibitorami MEK:
Inhibitory BRAF
- dabrafenib
- wemurafenib
- enkorafenib
Inhibitory MEK:
- trametinib
- kobimetynib
- binimetynib
C-KIT
U KTÓRYCH PACJENTÓW POWINNA BYĆ BADANA MUTACJA GENU C-KIT I JAKIE MA ONA ZNACZENIE?
Badanie na obecność zmutowanego genu C-KIT jest opcjonalne. Jednak, w przypadku czerniaka zlokalizowanego w charakterystycznych obszarach ciała szansa na wystąpienie takiej mutacji jest większa. Są to zmiany:
- na dłoniach, podeszwach oraz pod paznokciami (czerniak podpaznokciowo-kończynowy)
- wewnątrz ust oraz na innych śluzówkach (czerniak błon śluzowych)
- na obszarach skóry, która narażona jest na przewlekłą ekspozycję na światło słoneczne
Mutacja genu C-KIT
Stwierdzenie obecności mutacji w genie KIT jest markerem prognostycznym związanym z gorszym rokowaniem w odniesieniu do czerniaków bez tej zmiany.
Jeśli Twój czerniak powstał w jednej z powyższych okolic, istnieje przesłanka do przeprowadzenia badania genetycznego w kierunku mutacji C-KIT**. O szczegóły zapytaj swojego lekarza.
Jeśli mutacja w genie C-KIT** zostanie potwierdzona, istnieje potencjalna możliwość zastosowania terapii inhibitorem C-KIT:
- imatynib
- nilotinib
PD-L1
Immunoterapia, czyli metoda wykorzystująca układ odpornościowy do walki z nowotworem, chroni przed nawrotem czerniaka po leczeniu chirurgicznym.
Ekspresja białka PD-L1
Pacjenci u których można zastosować immunoterapię, mogą otrzymać:
- niwolumab
- pembrolizumab
- ipilimumab
- relatlimab
Leki te są ukierunkowane na blokadę białek PD-1 lub CTLA-4 lub LAG-3. Prowadzi to do wzmocnienia przeciwnowotworowej odpowiedzi immunologicznej.
Immunoterapia to również istotna metoda leczenia czerniaka w stadium zaawansowanym.
Jest stosowana w leczeniu zaawansowanego nowotworu czerniaka skóry lub błon śluzowych w stadium zaawansowania III (nieoperacyjny) lub IV niezależnie od statusu mutacji BRAF i/MEK. Oprócz wymienionych już pembrolizumabu i niwolumabu stosowana jest terapia skojarzona:
- niwolumab + ipilimumab
- niwolumab + relatlimab
Ipilimumab również wzmacnia przeciwnowotworową odpowiedź układu odpornościowego, jednakże w innym mechanizmie. Blokuje on białko CTLA-4 znajdujące się na powierzchni limfocytów T. Białko CTLA-4 jest tzw. immunologicznym punktem kontrolnym. Dzięki jego zablokowaniu aktywność limfocytów T w kierunku zwalczania komórek nowotworowych zostaje przywrócona.
Relatlimab blokuje zmniejsza hamowanie odpowiedzi immunologicznej za pośrednictwem szlaku LAG-3. Antagonizm tego szlaku sprzyja proliferacji limfocytów T i wydzielaniu cytokin. Skojarzenie niwolumabu (anty-PD-1) i relatlimabu (anty-LAG‑3) powoduje zwiększoną aktywację limfocytów T w porównaniu z aktywnością każdego z tych przeciwciał osobno.
NTRK
NTRK to neurotroficzna receptorowa kinaza tyrozynowa. Geny kodujące białka TRK mogą ulegać fuzji z innymi nieprawidłowymi genami, co daje sygnał do wzrostu guzów nowotworowych.
Fuzja genów NTRK
Ten typ zmian genetycznych jest rzadki, ale występuje w przypadku szeregu nowotworów, w tym podzbioru nowotworów gruczołów ślinowych zwanych rakami wydzielniczymi.
Leki które skupiają się na tej konkretnej zmianie genetycznej w genach NTRK, nie będąc specyficznymi dla określonego nowotworu, są:
- larotrektynib
- entrektynib
Larotrektynib i entrektynib zostały zatwierdzone do leczenia nowotworów, które dają przerzuty lub których nie można usunąć chirurgicznie, a których stan uległ pogorszeniu w wyniku innych metod leczenia, które niosą ze sobą nieprawidłowości genetyczne w NTRK.